Vanmorgen vroeg al naar het Sasara Home gereden. Sampath bracht me er heen met de bus, waar ook enkele bewoners van Suhada in zaten Zij moesten naar de kliniek en het SH staat op het terrein van deze kliniek. Dus mijn bezoek kon mooi worden gecombineerd. Om half 9 was ik er. Er stond een enorme rij bij de kliniek, dus voorlopig kon ik rustig op bezoek. Er is nu een andere juf voor de meisjes als 2 jaar geleden. Een aardige vrouw waar ik gelukkig wat in het engels kon spreken, maakt het ietsje makkelijker. Om 9 00 u begint het klasje dagelijks, nu iets later omdat het ontbijt wat laat was gebracht. Het thema was de vlinder deze ochtend. Eerst werd er gezongen; wie wilde mocht een liedje zingen. Dat waren er toch nog wel aardig wat, sommige heel verlegen. Hierna gingen ze vlinders maken: een beetje verf op de vouw van een papier, deze dubbel vouwen, wrijven en tara…een vlinder. Na deze opdracht moest er getekend worden. Er werd een voorbeeld getekend op een whiteboard en de bedoeling was deze na te tekenen en in te kleuren. Daar ging ruim een uur mee gemoeid, maar het resultaat was geweldig.

Ik fijne ochtend en leuk om enkele bewoners weer terug te zien.

Vanmiddag zijn we naar het zuiden gereden, een rit van 6 uur naar Kataragama. De eerste 3 uur was het nog licht, en moest er een band vervangen worden! Sunethra voelde tijdens het Sturen dat er iets aan de hand was en gelukkig kwamen we langs een werkplaats waar ze banden repareren. Een half uur aan de kant gestaan. Nou..je verveeld je niet hoor, genoeg te zien!

Nadat we weer verder konden rijden werd het al snel donker en dat is niet echt prettig rijden. Hier is het echt donker! En aan achterlichten op fietsen of anders rollend materiaal doen ze niet. Ook veel wandelaars half op weg, hopen zand die de helft van je rijgedeelte innemen, gaten met een stokje erbij (duh), verblinde tegenliggers….en dan regent het ook nog. Maar Sunethra rijdt rustig en zelfverzekerd door, al heb ik wel medelijden met de versnellingsbak….terug schakelen is best vermoeiend dus als het niet echt nodig is….of je hebt het te druk met praten…..dan trekken we gewoon iets minder snel op ;-)

Maar we zijn veilig aangekomen en ik zit nu buiten tussen de muggen lekker mijn verhaaltje te tikken. We overnachten weer bij het tempelcomplex van Kataragama, ik voel me er al helemaal thuis ;-) . Morgen naar het Upakare Home. Ik wil graag een dagje op stap met de boy’s, we gaan met ze op safari