Een lange rit in de bus voor de boeg! Van Mannar rijden we naar Negombo. Eerst terug naar Anuradhapura, dan richting Puttalam en vervolgens Negombo. Bij Anurhadapura waren we getuigen van de enorme overstromingen die hier plaats vinden. Op het nieuws hoorden we dat 900.000 mensen moeten worden geëvacueerd en 7000 huizen weggespoeld zijn. Het drama vindt plaats aan de oostkant, bij Ampara, Kulmanai, het Batticaloa district, en rond Anuradhapura. s'Avonds zagen we op het nieuws dat in het Nuwara Eliya district grondverschuivingen plaats hebben gevonden door al het water en dat hier ook doden en gewonden zijn gevallen. Na de Tsunami is dit nu de grootste ramp die hier plaats vind. We zijn er stil van. We komen net uit dit district vandaan, en zagen al dat het niet goed ging. Maar dat het zo ernstig zou worden hadden we niet gedacht. Om te voorkomen dan er dammen doorbreken (dan is het leed helemaal niet te overzien) worden er sluizen opengezet om de enorme druk op te heffen. De mensen krijgen zo de tijd om hun huis te verlaten. Ze worden opgevangen in tempels en in schoolgebouwen (de scholen in de getroffen gebieden zijn zeker een week gesloten).

We hebben op Mannar vanmorgen eerst het Dutch Fort bezocht. In eerste instantie kregen we geen toestemming, maar Siri gaf het niet zo snel op, en jawel hoor....het lukt. We werden heel vriendelijk rondgeleid op de ruïnes van het Fort waar we de eerste toeristen sinds jaren zijn. Tijdens de laatste oorlog is het beschoten, heeft het gediend als schuilkelder en nu worden er nog honden getraind om de verborgen mijnen op te sporen.

Nog een bezoek gebracht aan een grote Katholieke kerk (weer paspoort controle) en bij zuster Wilma langs.Even gekeken bij de jongste kleuters die daar nu weer naar school gaan en dan verder. We komen ook weer langs het vluchtelingenkamp waar Siri een poging doet om naar binnen te mogen. Hier is toch echt toestemming voor nodig van hogerhand. De soldaten zijn overigens wel vriendelijk en behulpzaam. Er is veel op te bouwen hier en ze bewaken de vrede die er nu is zorgvuldig. Er is nog veel te doen!

Tegen 20.00 uur zijn we in Negombo, wiebelig van de lange rit in de bus. Een gezellig guesthousewaar we eengoede nachtrust zullen hebben.

En vandaag dan mijn laatste dag hier.De ochtend breng ik eenuurtje doorin het internetcafé en vanmiddag nog naar Sunethra in Colombo. We gaan uit eten en de kosten hiervan komen ten goede aan de opvanghuizen van Sunethra. En we willen nog praten over mogelijkheden voor het Upakare Home.

En dan zit het er echt op.

Bedankt voor alle leuke en lieve reacties op mijn reisblog en dat jullie mee hebben willen reizen. Voor mij was het fijn om alle ervaringen gelijk op te schrijven en te ‘vertellen', hierdoor krijg ik het weer goed op een rijtje in dat drukke hoofd van mij.

Tot gauw!!!